Laos en Thailand

Lieve allemaal,

Als je denkt dat in Azië de wifi ontzettend slecht is, dan heb je Australië en Nieuw Zeeland nog nooit bezocht. Naast dat de wifi enorm slecht is moet je er nog eens voor betalen ook!
Maar dan nu toch echt mijn verhaal over Laos en de 3 dagen dat ik in Thailand ben geweest :)

We waren afgezet bij de ferry naar Don Dhet. de korte boottocht naar het eiland is al prachtig. Al de groene, grote en kleine eilanden. Op Don Dhet vonden we ( we waren met 6 in totaal) een cabin voor 30.000 Kip, wat ongeveer 5 dollar per nacht is ( gedeeld door 2) en dus nog minder in Euro's. Het was erg basic maar prima, want we waren hier toch alleen 's nachts.
Don Det is een klein eiland maar het is hier heerlijk nietsen! We hebben met een groep van 6, 2 dagen fietsen gehuurd waarmee we één dag Don Dhet hebben rondgefietst en 's avonds in een restaurant een prachtige zonsondergang hebben gezien. Om vervolgens veel teveel gin tonics naar binnen te werken en ook nog een shot rijstwijn, waarvan ik toch echt had besloten dat ik dat niet meer zou drinken. Rijstwijn krijgt me zelfs met één shot onder de tafel, dus maar besloten om met de fiets in de hand naar de bungalow te gaan. Zelfs dronken nog verstandig ;) De dag erna zijn we weer op de fiets gestapt en hebben we het eiland Don Khone aangedaan en 's werelds grootste waterval bezocht. Waarschijnlijk is dit qua oppervlakte maar dit is ons nooit duidelijk geworden. We was het een erg mooie waterval om te zien.

Vervolgens doorgereisd met Claire en Martijn (ofwel Martín, want hij komt uit België dus das anders he) naar Paksé. Dit is de tweede stad van Laos, en er is dus werkelijk geen drol te beleven. Je kan wel een motor huren en naar het Bolaven Plateau gaan. Dit moet erg mooi zijn, maar als het regent is het minder leuk om rond te touren natuurlijk.

Toen maar besloten door te reizen naar Thakhek. In de bus hebben we Roro (een sexy Chileen) en Emily ontmoet. Zij hebben elkaar ontmoet tijdens het reizen en zijn smoorverliefd! Wish it was me ;) De eerste nacht in Thakhek was voor Claire en mij geen pretje, we sliepen op een vrij luxe kamer, maar later zagen we beestjes op bed lopen dat wel eens heel goed bedbugs geweest hebben kunnen zijn. Wij uiteindelijk toch besloten de eigenaar wakker te maken die ons een andere kamer aanbood. Tassen in de badkamer etc, je slaapt dan toch minder lekker. Na een niet echt fijne nacht wilden we graag dat de eigenaar onze waskosten zou betalen aangezien we in zijn guesthouse waarschijnlijk bedbugs hadden opgelopen maar met geen mogelijkheid kregen we heb zover. Helaas hadden we al betaald, anders waren we zonder pardon weggegaan. We hebben zelfs even een moment angst gehad toen hij vanachter de balie wegliep, een mes oppakte van de balie, en uiteindelijk tot onze opluchting naar de keuken liep ermee. Toen toch maar besloten om te vertrekken.

De volgende dag hebben we scooters gehuurd en zijn we begonnen met de Thakhek-loop. Dit is een tocht van zo'n 450 km. De eerste dag hebben we een aantal grotten bezocht. Voor de entree moesten we betalen terwijjl dit het vaak helaas niet waard was. Van anderen hoorden we dat de grotten waarvoor je niet hoeft te betalen vaak prachtig zijn omdat ze niet door alle gekleurde lichten op disneyland lijken...
Om bij de grotten te komen moesten we vaak over onverharde zandwegen rijden wat echt top is met een scooter. (Al waren onze scooters wel erg stoer! Leek in niets op de vespa's ;))
Bij een coldspring kwamen we Rorro en Emily weer tegen. Gedurende de dag veranderde de omgeving constant. Van rare rotsachtige formaties die overal en nergens in het landschap stonden tot rijstvelden en uiteindelijk aan het eind van de dag een heleboel eilandjes en wat heuvels. Aan het eind van dag 1 na zo'n 100 km kwamen we aan in Thalang. Hier hebben we overnacht in een homestay omdat er verder nergens meer plaats was. Dag 2 hebben begon over de eilanden met in het water eromheen allerlei bomen. Prachtige locatie om prachtige foto's te maken en dat hebben we dus gedaan. De rest van de dag bestond uit een stuk door de bergen en dus veel geslinger. Ook nog bij een andere coldspring geweest. Niet gezwommen dit keer want de wind maakte het soms best fris, maar een boel kinderen hadden de grootste lol bij het springen van de rotsen in het water!
Het laatste stuk naar Konglor was over een onverharde weg met vele gaten. Roro en Emily hadden ons weer bijgehaald en 4 km voor ons eindpunt van de dag viel Claire helaas van haar scooter. Haar hele been en linker arm zaten onder de schaafwonden en ze was enorm geschrokken! We waren eerder van plan om in een homestay te overnachten maar hierdoor toch maar voor een goed bed in een guesthouse gekozen. Aan het eind van de dag toch maar even langs een dokter om de wonden goed schoon te maken.
De volgende morgen ben ik alleen om 8 uur naar de Konglor cave gegaan. Claire voelde zich helaas niet goed genoeg. Samen met 2 meiden een boot gedeeld en als allereerste die dag de pikdonkere, 7,5 km lange grot in gegaan. Na een korte stop om naar alle stalagnieten en tieten te kijken weer in de boot en verder de grot in. Omdat we de eerste waren was er geen enkel ander geluid dan die van onze boot en geen enkel ander licht dan de headlight van onze kapitein. Omdat het al een tijd niet had geregend moesten we zo nu en dan even de boot uit omdat het water te ondiep was. Aan het eind van de grot kwamen we bij een klein marktje waar we eventueel wat te eten/drinken konden kopen (dit was dus weer buiten) om vervolgens weer onze weg terug door de grot te maken. Op de terugweg kwamen we een soort parade van boten tegen. Ik denk dat onze tocht door de grot in stilte toch spectaculairder was!
Samen met Claire besloten om deze dag in 1x terug te rijden naar Thakhek, wat 184 km was. In heb begin was ze nog wat aarzelend maar later kreeg ze gelukkig wat meer vertrouwen terug in de scooter. Na een lange dag, kwamen we vlak voor Thakhek Roro en Emily tegen. Ook zij waren gevallen met de scooter (vanwege een overstekende geit...) Wat een pech allemaal. Om de pijn voor hun te verzachten ben ik die avond mijn telefoon verloren.... Gedeelde smart is halve smart of iets in die trant.
Diezelfde avond nog een nachtbus genomen naar Vientiane. De hoofdstad van Laos.

Hier de eerste nacht in een guesthouse met dormrooms verbleven. Eén van de beste matrassen tijdens mijn reis tot dan toe!
Voor een dollar per dag een fiets gehuurd en door de stad gefietst en oa het Cope Visitor Center bezocht. Dit is een klein museum waar ze een aantal documentaires spelen over Laos tijdens de oorlog tussen Vietnam en de USA, waarin Laos neutraal was maar wel het meest gebombardeerde land ter wereld werd. Alle 'overige' bommen werden maar in Laos gedropt. Dit waren clusterbommen en nog ieder jaar worden er tienduizenden bombies gevonden en onschadelijk gemaakt. Helaas raken er ieder jaar nog altijd een heleboel kinderen en volwassen gewond door de niet ontplofte bombies. De rest van het museum bestaat uit een tentoonstelling over het maken van protheses. Weer een indrukwekkend verhaal. Er wordt tegenwoordig vanalles gemaakt van het aluminium dat ze uit de bombies halen. Denk aan potten, pannen, bestek, ringen, sleutelhangers, etc.
Na een paar dagen in Vientiane besloten om een korte ronde in het noorden te doen. De anderen gingen naar Vang Vieng (een partytown), ik besloot om in één keer door te gaan naar Luang Prabang. Ik had niets gereserveerd en dat was niet echt slim. Vrijwel alles was vol (en er was een heleboel accomodatie) ivm Chinees nieuw jaar. Toch nog een relatief goedkoop bed kunnen vinden voor één nacht en daarna naar een backpackers gegaan en daar gelukkig alle andere nachten kunnen blijven. Luang Prabang is één van de meest fijne plekken waar ik ben geweest. Ik was van plan hier 3 dagen te blijven, dit werden er 8. Elke avond was er een prachtige zonsondergang te zien aan de Mekong en een wandeling over de nightmarket is altijd leuk! Heel veel artesania en kon het natuurlijk niet laten hier wat dingen te kopen :)
Na heel veel reisorganisaties ed af te zijn gegaan uiteindelijk dé perfecte tocht (2daagse hike) gevonden die niet al te duur was en precies bezocht waar ik heen wilde. De tocht liep door de jungle en bergen op en neer en leidde ons naar een Hmong en Kmu Village. Dit zijn minorities en leven vaak afgelegen. Hun geloof is in geesten en we kwamen bij de ingang van de Hmong Village een speciaal gebouwd altaar tegen die de dode dmv een offering zijn weg naar huis helpt te vinden. Dit altaar was diezelfde ochtend gebouwd en gebruikt dus dat was zeer speciaal. Via de Hmong Village, die hun school, die tussen de dorpen ligt, deelt met de Kmu Village, kwamen we in de Kmu Village bij onze homestay. Een hele vriendelijke familie die ons een heerlijke maaltijd (zoals al het Laotiaans eten) voorschotelde. Sticky Rice is én lekker én enorm vullend. Met al de sidedishes een supercombi. We sliepen in een hut op een tapijt. Echt een homestay zoals ik het me had voorgesteld. De volgende dag was een vlakke wandeling naar de Kuang Si waterval. Een enorme waterval, super helder water, prachtige omgeving, én enorm maar dan ook echt enorm toeristisch (we waren daar op de dag van Chinees nieuwjaar....) Na een korte duik van een boom in het ijskoude water via de berenopvang naar de lunch. Na de lunch weer terug naar Luang Prabang. Een tocht dat zeker het geld waard was!
Samen met Mark, die in hetzelfde hostel verbleef, een dag een kookcursus gedaan. De dag begon met een tour over de local market waar de kok ons de verschillende delen en Laotiaanse producten liet zien. Terug in de keuken lieten de koks ons 2 gerechten zien die we vervolgens zelf maakten voor de lunch. Na de lunch lieten ze ons 5 gerechten zien (in nog geen 40 minuten tijd) plus een uitleg over het maken van sticky rice en het maken van een Luang Prabang currypaste. Hierna mochten we eerst alle gerechten proeven en daarna konden we er 3 kiezen om zelf te maken. Samen met de sticky rice alles meegenomen voor het avondeten. Hmmm smullen maar!
Na nog een laatste zonsondergang in Luang Prabang was het helaas tijd om terug te gaan naar Vientiane om vanuit daar door te reizen naar Bangkok.
Na een prima nacht in de bus had ik nog één laatste dag in Vientiane waarin ik vooral dingen geregeld heb. De busreis naar Bangkok bestond uit een busje naar het busstation, een bus naar de Laotiaanse grens, uit de bus door de douane, in de bus naar de Thaise grens, uit de bus en door de douane, in de bus naar het busstation aan de grens, uit de bus en een uur wachten op mijn bus naar Bangkok, in een hele luxe bus met heel veel beenruimte (en luid snurkende Thaise mannen), uit de bus in Bangkok, in een tuktuk naar mijn hostel. Een hele onderneming dus!

In Bangkok ben ik 3 dagen gebleven. De eerste dag heb ik rond mijn hostel (welke lastig te vinden was aangezien de ingang in een restaurant was) welke vlak bij dé toeristische straat was gewandeld. De volgende dag ben ik naar een bekend winkelcentrum gegaan waar ik én hardloopschoenen én een nieuwe telefoon heb gekocht. Veel geld uitgegeven dus...:(
Bangkok is niet een stad waar ik persé naartoe terug hoef. Het is me er veel te druk en te duur.
Vanuit Bangkok op de 7e februari een nieuw hoofdstuk van de ondertussen al geweldige avontuur begonnen. Terug naar de westerse wereld, hop in het vliegtuig naar Australië!

De blog over Australië komt, maar wanneer? Dat is zelfs voor mij een raadsel ;)