Kaaimannentoer, volleybaltoernooi en vakantie!

Na twee weken valt er weer wat te vertellen vanuit het nog altijd mooie Nicaragua. Ik zal maar beginnen bij waar we de vorige keer zijn geeindigd.

De kaaimannentoer met Luis hebben we ondertussen gehad en dat was me toch een avontuur! Het begon als volgt dat we de rivier op peddelden omdat Luis daar iets wilde doen. Na een minuut of vijf peddelen maakt hij de grap, wat helemaal geen grap bleek te zijn, dat hij een kaaiman bij zich had die we gingen vrijlaten. Nick en ik zo van ja haha Luis grappig. Dus Luis doet zijn tas open en daar komt een grote kaaiman uitzetten! Omdat Nick en ik er met onze rug naartoe zaten kun je misschien wel begrijpen dat we niet heel ontspannen zaten. Luis moest ons ook nog wat extra pesten door dat beest de hele tijd onze kant op te duwen met de peddel. Op een gegeven moment hield Nick het niet en wilde hij de kaaiman terugduwen, maar dat beest voelde of de angst van Nick of hij voelde zich bedreigd maar door deze actie werden we bijna in onze billen gebeten!
Vervolgens zijn we het meer op gegaan en hebben we nog twee andere kaaimannen gevangen. Hiervoor moest Luis zelf het water in omdat we er met de boot niet helemaal bij konden komen. Voor de foto's zie de bijgevoegde foto's van dit verslag!

In plaats van vrijdag hadden we op donderdag het volleybaltoernooi al. We waren goed voorbereidt en mooi op tijd in La Cancha aanwezig! Vanaf vijf uur konden de teams zich inschrijven.
Rond kwart over vijf hadden we 3 teams van kinderen van de basisschool en 1 vrij team. Tijdens het toernooi hebben we nog 2 extra kinderteams kunnen toevoegen en 3 vrije teams, waarvan er uiteindelijk om zeven uur nog maar twee aanwezig waren helaas. Buiten de vijf teams van de kinderen zat La Cancha helemaal vol met mensen die kwamen kijken naar het volleybaltoernooi, echt super vet! Zelfs mijn familie was komen kijken. Er zijn zeker verbeterpunten voor het volgende toernooi, maar de opkomst en vooral de ambiance was echt top en boven verwachting!

Na het volleybaltoernooi hadden we eindelijk vakantie! Deze hebben we zaterdag dan ook ingeluidt door naar de finca (huis aan de rio frio) van óf de familie van Nikki óf de familie van Jenny te gaan. Op de heenweg hebben we heerlijk gevist. Helaas vooral veel kleine visjes gevangen en maar 2/3 grote vissen om echt te kunnen eten. Bij de finca aangekomen hebben we hout gesprokkelt voor het vuur, is het eten klaargemaakt op de barbecue en hebben we vervolgens heerlijk gezwommen in de rio frio die helemaal niet frio maar juist caliente was. Daarna heerlijk gegeten en een nieuwe lekkernij gegeten, namelijk marshmallow tussen twee koekjes! Hmmmm. Na nog meer relaxen, een beetje lezen, etc. zijn we weer teruggepeddeld naar San Carlos. Hier erachter gekomen dat ik tijdens het zwemmen toch wel erg verbrand was! Ach gaat ook wel weer over hé!
Savonds zijn Nick en ik nog naar la Champa geweest om lekker te gaan dansen. Che, een jongen die mijn volgens mij wel ziet zitten, durfde eindelijk te vragen of ik wilde dansen, en natuurlijk wilde ik dat.
Hij is goed lang en kan erg goed dansen en leiden waardoor ik veel geleerd heb deze avond. Volgende week weer als het aan mij ligt!

Hier hebben we voor pasen dus niet maar vier dagen vrij maar gewoon een hele week! Nick en ik hadden een tijdje terug al besloten dat we in semana Santa naar El Castillo wilden gaan, dit keer niet voor werkbezoek maar voor twee dagen lekker relaxen en dingen zien.
Dinsdagochtend om half zeven vertrok de boot en om iets over acht kwamen we aan.
Hier zijn we direct naar het hotel Albergue gegaan om daar een kamer te fixen. Vervolgens zijn we lekker even gaan chillen in de hangmatten die op het balkon hingen. Beetje lezen etc. Pura Vida zoals er in Costa Rica ook wel heel veel wordt gezegt was hier echt te vinden. Daarna hebben we een tocht door El Castillo gewandeld op zoek naar het voetbalveld. Dit was eigenlijk het enige wat we nog niet hadden gezien.
Smiddags hebben we de tour door het reservaat Indio Maíz vastgelegd voor de volgende ochtend om zeven uur. Hierna zijn we doorgegaan naar la Fortaleza. Dit is een oud verdedigingsfort in El Castillo. Hier een heleboel mooie foto's gemaakt en het mooiste was nog dat we echt de enige in het fort waren. Dit kan haast nergens meer behalve hier in Nicaragua. De rest van de middag ook weer niet veel gedaan. In de hangmatten met een cola'tje en chips heel veel gepraat, erg goede gesprekken gevoerd. Savonds zijn we uit eten gegaan, waar Nick zijn pasta blijkbaar niet zo lekker vond, want hij vond het nodig dat hier wat bier overheen ging. Voor het avondeten met een biertje waren we wel 6 hele euro's omgerekend kwijt.
De volgende ochtend zijn we om zeven uur vertrokken naar het reservaat de Indio Maíz. Deze bootreis duurde ongeveer een uurtje voordat we de jungle in gingen. In de jungle hebben we helaas niet heel veel dieren gezien tijdens de 2 uur lange tocht. Toch is het speuren zelf al een hele beleving. Op een gegeven moment hoorden we een groep apen brullen, maar helaas konden we ze door de dichte jungle niet zien. Na de tour zijn we met de boot de rio Bartola opgegaan omdat je hier uiteindelijk op een mooie plek kunt zwemmen. Ik had niet de behoefte om te zwemmen, maar Nick heeft wel een duik genomen.
Met de boot van 2 uur in de middag, dit is de boot die er helaas 3 uur over doet om terug te komen, zijn we teruggegaan naar San Carlos. Ik was blij na die drie uur weer terug te zijn.
Savonds zijn Nick en ik nog een biertje gaan doen in de Kaoma en uiteindelijk kwamen we hier ook de zussen van Nick en hun vriendinnen tegen en hebben we nog even heerlijk gedanst. Het schudden met mijn billen op reggaeton gaat me nog niet zo heel gemakkelijk af maar ik doe mijn best.

Donderdag en vrijdag zijn hier een soort heilige dagen en ze hebben liever niet dat we teveel doen omdat ze bang zijn dat de duivel ons iets aandoet. Ik mocht savonds wel gewoon naar de malecón om lekker te lopen en te kijken naar iedereen die daar aanwezig is. (door het warme weer komen heel veel mensen hierheen omdat dit veel frisser is). Donderdagavond heb ik met de meneer van de dansschool. Daarna in de straat nog lekker zitten kletsen bij de buren.
Gisterochtend (vrijdag) was er een paasprocessie, de tocht van jesus met het kruis, welke begon om acht uur sochtends. Nick en ik zijn om 9 uur aangesloten en hebben tot het einde meegelopen, dit was om één uur in de middag. Mijn familie heeft het laatste gedeelte meegelopen. Tijdens deze processie wordt er heel veel gebeden en er wordt dus ook heel langzaam gelopen, anders is 5 uur door San Carlos lopen niet mogelijk. Nick en ik hebben ook foto's gemaakt omdat het toch best wel indrukwekkend was. De rest van de dag vooral thuisgezeten en met Nick voor de volleyballessen bezig geweest. Savonds na het eten toen ik naar de malecón liep zoals elke avond vroeg Che, jongen waarmee ik die zaterdag na de finca ook mee gedans heb, of ik met hem de avondprocessie wilde lopen. Gelukkig duurde deze niet zo lang als sochtends. Na iets meer dan een uurtje was het afgelopen en zijn we alsnog naar de malecón gegaan en hebben we hier nog minstens een uur gekletst.

Vandaag ga ik niet zoveel doen, voornamelijk wat voor school bezig, nog een beetje slapen en vanavond La Champa weer sluiten. Wat wil zeggen dat we heerlijk gaan dansen. Salsa, merengue en bachatta (geen idee hoe ik dit schrijf) komt u maar, ik ben er weer helemaal klaar voor!

A Dios! omdat het pasen is!